گل اطلسی:petunias
گل اطلسی از خانواده سولاناسه (Solanaceae)می باشد که در فارسی تحت نام خانواده سيب زميني ميشناسند. گياهان زينتي اين خانواده شامل فلفل زينتي، داتوره، توتون زينتي و گل اطلسي میشود.گل اطلسي گیاهی است یكساله كه در صورت فقدان وجود دمای پائین به صورت گیاهی چندساله رویش خواهد كرد بومی آمریکایی جنوبی معمولاً دارای گل های دو رنگ ترکیبی است. این گل محبوب نام خود را از کلمه فرانسوی petun به معنی "تنباکو" گرفته است. از گیاهان حساس به سرما بهشمار میرود و گیاهی است كه بعد از استقرار رشد نسبتاً سریعی دارد و ارتفاع آن ممكن است به بیش از 60 سانتیمتر برسد. ساقههای آن بلند، پرزدار و منشعب بوده و این رشد زیاد عموماً به آن ظاهری متراكم میدهد.
گلها به شکل شیپوری بزرگی به رنگهای سفید، قرمز، بنفش، صورتی، زرد و ابلق و حتی اخیراً سیاه دیده میشوند و در طول تابستان و پائیز از اواخر خرداد تا آبان ماه بسته به شرایط آب و هوایی میتواند گلدهی داشته باشد.
اطلسی از لحاظ نوع گل ممكن است كمپر یا پر از پر و موج دار باشد که اطلسی های پاکوتاه ژاپنی ـ به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر پُرگل و پُر شاخ و برگ می باشند و اطلسی های پابلند ـ که به ارتفاع ۶۰ سانتی متر میرسند .

برگ سبز مایل به زرد است. و بدون دمبرگ تخم مرغی شکل و حاشیه ساده و در بعضی موارد دارای کرک های چسبناک. اواخر تابستان یا اوایل پاییز برگهایش زرد می شوند. جای نگرانی نیست زیرا دیگر موقع استراحت گیاه است، اما پیازهایش سرحال و سالمند ساقه ها بلند و پرزدار و منشعب ، که این رشد ظاهری متراکم به آن می دهد
از نظر ارتفاع گیاه نیز دو نوع پاكوتاه و پا بلند دارد. در نوع پاكوتاه گیاه به ارتفاع 10تا 15 سانتیمتر میرسد و بوته پرگل و پر شاخ و برگ است گلهای درشت و پرپری داشته و بیشتر مناسب كشت در حاشیه است و در اطلسی نوع پا بلند، ارتفاع گیاه ممكن است به بیش از 60 سانتیمتر برسد.
معمولا اطلسي در نقاطي كه تابستانش سرد و مرطوب باشد عمل نميآيد كه در اين شرايط بوته قوي ميشود و شاخه هاي بلندي ايجاد ميكند ولي خيلي كم گل ميشود بطور کلی گل اطلسی موقعیت آفتابی ، خاک نسبتأ سنگین را میپسندد . خاک باید حتمأ تهویه و زهکش داشته باشد و لجنی نشود .خاک حاشیه ای که در آن اطلسی می کارند باید همه ساله تعویض شود . کود پوسیده باید سه ماه قبل از کاشت با خاک مخلوط شود .در مواقع گرم به اطلسی نباید آب داده شود بلکه صبح زود یا غروب به آن آب باید داد .معمولا اطلسی در نقاطی که تابستانش سرد و مرطوب باشد عمل نمیآید که در این شرایط بوته قوی میشود و شاخه های بلندی ایجاد میکند ولی خیلی کم گل میشود .بطور خلاصه محل گرم و آفتابی مختصری مرطوب و خاک حاصلخیز برای اطلسی مناسب است .اطلسی گل درشت در تحت شرایط بد حساستر از اطلسی معمولی است .بنابراین اگر بخواهیم اطلسی گل درشت را در نقاط آفتابی بکاریم باید به آن سایه بدهیم
کاربرد گل اطلسی:
گل اطلسی بخاطر تنوع رنگ گل هایش و همچنین سرعت رشدی بالا کاربرد زیادی در فضای سبز،پارک ها،میادین و بولوارها دارد چه به صورت تكی یا همراه با گیاهان دیگر بسیار مناسب كشت به عنوان گیاهان آویزان در گلدان یا جعبه ویا پوشاننده داربست ها می باشد . اطلسی های باکوتاه گلدرشت و پُرپَر برای حاشیه ها متناسب تر هستند ، زیرا اطلسی های پُرپَر که در این گروه قرار دارند در آخر تابستان شاخه هایش بلند شده و وسط بوته هایش خالی میشود و بدین ترتیب زیبائی اولیه خود را از دست میدهد .
آفات و بیماریهای گل اطلسی :
مهمترین مشکل در اطلسیها حساسیت به علف هرز سس می باشد و مشکلاتی با حشرات برگخوار، بیماریهای ویروسی مانند موزاییک توتون و موزاییک خیار، و بیماریهای قارچی در اثر رایزوکتونیا و اسکلروتینیا باعث ایجاد شانکر در پایین ساقه و نیز زرد شدن برگها میشود. ضدعفونی بستر میتواند جلوی بیماری بوته میری را بگیرد.
تکثیر گل اطلسی:
اطلسي معمولي يا ديپلوئيد به راحتي كپسولهاي درشتي از بذر توليد ميكند و بذرهاي ريز موجود در آن بسرعت قابل جوانه زدن و كشت و كار هستند. بعد از برداشت بذرها 4 تا 6 سال قابل كشت ميباشند. اما اطلسي تريپلوئيد كه پرچمهاي آن به گلبرگ تبديل شده بذر توليد نميكند بلكه تكثيرش از طريق رويشي صورت ميگيرد.اطلسیهای معمولی با بذر تکثیر میشوند ولی اطلسیهای پرپر بوسیله قلمه یا دورگ گیری با رقمهای معمولی تکثیر میشوند.
چرا که در رقم های پرپر اندامهای جنسی گیاه به گلبرگ تبدیل شدهاند و این گیاه توانایی تولید بذر را از دست میدهد. اصلاحگران برای بذرگیری از اطلسیهای پرپر، گردهها را از اطلسی پرپر برداشته و روی پایه اطلسی معمولی گرده افشانی میکنند.
در ارقام ابلق نیز از قلمه گیری استفاده میکنند. قلمه گیری از رقمهای پرپر در اواخر تابستان انجام میشود (در ماسه مخلوط با خاکبرگ) و در طی پاییز و زمستان در گلخانه نگهداری کرده و بهار آینده بعد از رفع شدن خطر یخبندان در باغچه میکارند در مورد کاشت اطلسی چون بوته اطلسی معمولا حجم پیدا میکند، بوتهها را با فاصله حدود ۳۰ سانتیمتر از همدیگر میکارند.
بذرها را در محل پرنور باید کشتکرد که رئزی 6 ساعت نور کافیست بوتهها ۲۰-۳۰ سالنتیمتر ارتفاع و ۲۰-۳۰ سانتیمتر پهنا پیدا میکنند. به دلیل حساسیت اطلسی به بیماریهای قارچی بوتهمیری بهتر است شبها پای گیاه آب نیایستد و آبیاری صبحها انجام شود. برای رسیدن به بهترین نتیجه با کودهای کامل ماهانه یا دو هفته یکبار توصیه میشود. برای جوانسازی بوتهها سربرداری گاه به گاه توصیه میشود.
حداقل زمان لازم برای انتقال نشاءها به محل اصلی از لحظه کاشت بذر معمولا ۶ هفته است. بذرها را در بسترهای دارای تهویه پاکیزه، عاری از قارچها و آلودگیهای دیگر، به صورتی که همیشه مرطوب باشد کاشت بفرمایید. بدلیل نیاز بذر ها برای جوانه زنی به نور روی بذرها را نمیپوشانند بوسیه سیستم مهپاش یا آبیاری از پایین گلدان آبیاری بفرمایید ولی آب اضافی از بستر باید خارج شود و گلدان غرق آب نباشد. میتوان روی گلدان را با پوشش شیشهای یا نایلونی پوشاند تا رطوبت حفظ شود. گلدان باید در محلی دور از نور مستقیم ولی با روشنایی کافی قرار داده شود. دمای بستر ۲۰ تا ۲۵ درجه برای جوانه زنی ایدهآل است. در شرایط خوب جوانهها در کمتراز یک هفته ظاهر میشوند.
وقتی جوانهها ظاهر شدند پوشش نایلونی را بردارید، در طول جوانهزنی تنشهای محیطی به گیاهچه صدمه زیادی میزند و نباید اجازه بدهید محیط گرم و سرد شود یا بی آب بماند. پس از جوانهزنی گیاه را به محل پرنورتری منتقل نمایید. وقتی گیاه چهار برگه و بیشتر شد میتوانید از کودهای کامل بالانس شده مانند ۱۸+۱۸+۱۸ استفاده فرمایید.
شماره تماس:09126947735 لشگری
صحرایی: 09355161163
مالمیر :09384398752