- صفحه اصلی
- خدمات و محصولات
- گل و گیاهان زینتی
- گلهای فصلی
- گل همیشه بهار
گل همیشه بهار:English marigold:Calendula officinalis
گل همیشه بهار از خانواده Asteraceae ، گیاهی یکساله، بومی اروپا و نواحی مدیترانه که در تمام طول سال گل می دهد و همیشه سبز است. نام آن از کلمه Calendae، به معنی اولین روز ماه گرفته شده است چون به تقریب در تمام سال گل می دهد.برگهای آن ساده و بیضی شکل و به رنگ سبز روشن بوده و در دو طرف دارای کرک است وگلهای آن با آرایش کلاپرک به رنگ زرد یا نارنجی، کم پر و پر پر هستند که صبح باز و عصر بسته می شوند.از جاهای گرم تا مناطق خیلی سرد قابل کشت است. این گیاه به عنوان یک گل یک ساله در برنامه گلکاری قرار می گیرد ولی می تواند به صورت علفی چندساله به زندگی خود ادامه دهد که در این حالت گل ها مرغوبیت سال اول را ندارند. بنابراین کمتر به صورت چندساله کشت و کار می شود. گیاه به سرما مقاوم است و در طول زمستان با وجود اینکه اندام هواییی از بین می رود ولی اندام زیر زمینی زنده مانده و با شروع بهار دوباره جوانه می زند بهتر است در تابستان که در کنار گرمای هوا نور هم شدید است، بعد از ظهرها در سایه نگهداری شود. به سرما مقاوم بوده و در هوای سرد بهترین رشد را دارد. دمای مناسب برای آن ۱۰ درجه ساانتی گراد است. در انواع پاکوتاه گلدانی، دمای ۲۱ درجه در روزو ۱۶ –۱۷ درجه سانتی گراد در شب مناسب است. همیشه بهار گیاه خوبی برای تابستان است ولی باید در سایه کاشته شود تا کیفیت، طول ساقه و اندازه گل افزایش یابد. در زمستان بیشترین شدت نور باید برای آن فراهم شود. از نظر نیاز آبی، خاک باید همیشه مرطوب باشد. اگر گیاهان با خشکی روبرو شوند گدهی کاهش می یابد. گاهی تولیدکنندگان برای تولید گیاهان با ساقه های محکم و نیز افزایش عمر گلدانی، آبیاری را کم می کنند. برای افزایش تعداد شاخه های جانبی و در نتیجه افزایش تعداد گل می توان جوانه انتهایی را حذف کرد. به نوع خاک حساسیتی نداشته و در بیشتر خاک ها می توان به کشت آن اقدام کرد. از آنجا که گلبرگ های پژمرده به طور طبیعی می ریزند نیاز به سرزنی نیست مگر آنکه بخواهیم از ریزش بذر جلوگیری کنیم. اگر شدت نور گلخانه خیلی کم و دما خیلی بالا باشد گـل های ریز و ساقه های ضعیف به وجود می آید.
گل ها ی همیشه بهار۳ –۱۰ سانتی متر قطر داشته و به تنهایی در انتهای ساقه گل دهنده قرار دارند، و به رنگ های زرد و نارنجی دیده می شود. امروزه رقم های گل سفید هم از طریق بهنژادی به دست آمده است. دارای انواع کم پر و پر پر است. ارتفاع بوته ها بسته به رقم ۳۰ –۶۰ سانتی متر است. گل آن در شب جمع شده و حالت بسته و نیمه بسته به خود گرفته و در روز باز می شود. در اثر مالش برگ و گل آن بوی خوبی متصاعد می شود. گل ریزان آن در بهار است و تا اواخر پائیز گلدهی آن ادامه دارد تا زمانی که توسط یک یخبندان سنگین از رشد متوقف شود.
کاربرد گل همیشه بهار:
گل همیشه بهار بخاطر رنگ زیبا و شادش هم در فضای سبز،پارک ها و بولوارها که بیشتر به عنوان مرز بین سایر گل ها کاشته می شود، چون رنگ زرد آن باعث می شود رنگ سایر گل ها بهتر نمایان شود و در انواعی از آن که ساقه ها یا دمگل های طویل و قوی و گل های درشت دارند، از گل بریده آن ها استفاده می شود.همچنین این گل دارای خواص دارویـی نیز هستکه دو صورت خوراکی و موضعی مصرف دارویی دارد که برخی از خواص آن عبارتند از: بصورت خوراکی در درمان التهاب معده – قاعده آور – رفع دردهای قاعدگی – صفرا آور – ادرار آور – معرق – کاهنده فشار خون – ضد سرطان – ضد عفونی کننده کاربرد دارد و بصورت موضعی در درمان التهاب – التیام دهنده زخم‌ها – ضد قارچ – ضد اگزما و خشکی پوست – درمان زخم نوک پستان در شیردهی – ضد آفتاب سوختگی – درمان زخم‌های واریسی – سرمازدگی – میخچه و زگیل کاربرددارد و نحوه مصرف و روش استفاده دم کرده – کرم – کمپرس – پماد – دهان شویه – روغن – پودر می باشد.
آفات و بیماری های گل همیشه بهار:
بزرگترین مشکل گل همیشه بهار ابتلا به حشرات و بیماری ها است. شته ها از شایع ترین مشکلات گل همیشه بهار هستند ولی به راحتی می توان آن ها را با حشره کش های باغبانی از بین برد. شایع ترین بیماری گل همیشه بهار که در هوای گرم و مرطوب و در زمان باراندگی اتفاق می افتد زنگ یا کپک گیاهی است که این بیماری هم با قارچ کش درمان می شود .
تکثیر گل همیشه بهار:
گل همیشه بهار دارای بذر درشت و خشن است که در مهر ماه کشت می شود و درمناطق سردتر می توان دراوایل بهار نیز آن را کشت کرد ولی در این حالت گل های کوچک و ضعیف تری تولید می کند همچنین می توان بعداز کاشت آنرا نشا کرد تا گل های بهتر و درشت تری داشته باشیم و گاهی برای اینکه از آن بیشتر استفاده شود آن را در دماهای مختلف در چند نوبت کشت می کنند.برای کاشت بذر گل همیشه بهار اولا یک مکانی که نور خورشید را به طور کامل دریافت می کند را انتخاب کنید و برای رشد به خاک خاصی نیاز ندارد و در هر خاکی می تواند رشد کند دانه گل همیشه بهار را بعد از آخرین سرما در بهار بکاریدو دانه ها را به عمق 1 تا 2 سانتی متر و با فاصله 10 تا 15 سانتی متر از هم بکارید. آن ها را به آرامی با 0/6 سانتی متر از خاک باغ بپوشانید.بعد از کاشت بذرها مواظب باشید با آب دادن به آن ها بذرها را از جای خود به جای دیگر حرکت ندهید. بعد از کاشت، روزانه به بذرهای گل همیشه بهار آب دهید و آن ها را مرطوب نگه دارید. 7 تا 14 روز بعد از کاشت، روزانه به بذرها آب بدهید. بعد از گذشت این مدت تنها در صورتی که خاک نیاز دارد به آن آب بدهید و خاک را مرطوب نگه دارید. خاک نباید خیس شود.زمانی که گل همیشه بهار در حدود 8 سانتی متر بلند شد آن ها را تنک کنید و فاصله آن ها را 20 به تا 30 سانتی متر برسانید.در اواسط تابستان یک لایه نازک کمپوست به گل همیشه بهار بدهید. گل همیشه بهار به کود اضافی نیاز ندارد ولی به دلیل این که کمپوست به اندازه کافی مواد مغذی دارد و می تواند به گیاه برای ادامه رشد و گل دهی کمک کند از آن استفاده می کنند. شکوفه های پژمرده را برای تشویق گیاه به رشد و تولید شکوفه های جدید قطع کنید.برای به حداقل رساندن علف های هرز و حفظ رطوبت، در نزدیک بهار به گل همیشه بهار مالچ دهید.
شماره تماس:
09126947735 لشگری
لشگری : 09304266103
فاتح :09122275234
در فضای سبز،پارک ها و بولوارها که بیشتر به عنوان مرز بین سایر گل ها کاشته می شود،
شته ها از شایع ترین ولی می توان آن ها را با حشره کش های باغبانی از بین برد. شایع ترین بیماری زنگ یا کپک گیاهی است که این بیماری هم با قارچ کش درمان می شود .